Sesja poświęcona osobie Jezusa w Ewangelii wg św. Jana.

Kazanie na Górze nie jest najpierw kodeksem moralnym. Nie należy go też traktować wyłącznie jako mądrościowy zbiór pouczeń. Trzeba nam je medytować przede wszystkim jako autoportret Jezusa opis Jego własnego sposobu życia. Oddają one bowiem najgłębsze postawy jezusowego serca. Stąd w prezentowanych rozważaniach autor łączy Kazanie na Górze z całym życiem Chrystusa Jego modlitwą głoszeniem Dobrej Nowiny budowaniem więzi z Apostołami a przede wszystkim z Jego męką śmiercią i Zmartwychwstaniem. Radykalne wyzwania Kazania na Górze odczytywane w perspektywie miłości do Jezusa są dla nas obietnicą że nasze życie może zmieniać się pod wpływem Ewangelii i stawać się podobne do Jego życia. Pokonani nieraz przez nasze słabości i nałogi nie wierzymy że możemy je w nas zwyciężyć kiedy ogarnia nas lęk o siebie trudno nam uwierzyć że możemy zaufać Panu Bogu a gdy czujemy się skrzywdzeni przez bliźnich trudno nam sobie wyobrazić jak można przebaczyć doznane krzywdy. Medytacja Kazania na Górze budzi w nas wiarę w nasze siły które rodzą się w nas pod wpływem łaski.

Zapis skupienia nagranego na żywo w Domu Rekolekcyjnym w Czechowicach-Dziedzicach.Ksiądz Józef Augustyn SJ, autor książki Ból krzywdy - radość przebaczenia ukazuje, że ból skrzywdzenia jest znakiem rzeczywistości duchowej. Zrozumienie bólu krzywdy daje gwarancję, że radość przebaczenia i pojednania przeczuwana "już teraz", w przyszłosci rozwinie się w pełni.

Zapis wygłoszonych na Jamnej w 2008 roku rekolekcji zmarłego nagle o. Andrzeja Hołowatego OP, który przez całe życie zafascynowany był nade wszystko Ewangelią. Mówił o Niej z takim entuzjazmem, że zaciekawiał, przyciągał, inspirował, niepokoił. Miał niezwykłą wrażliwość i umiejętność słuchania.

Szósta pozycja serii Rozważania o Eucharystii ze Słowem Wstępnym Biskupa Wacława Depo, Członka Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski. "Każdy z nas jest wezwany, aby w sposób rozumny i wolny dać swoją odpowiedź na ten Dar i okazać 'posłuszeństwo w wierze'. Każde bowiem spotkanie z Jezusem Eucharystycznym 'utkane jest z cnót teologalnych: wiary, nadziei i miłości. A to inne widzenie świata rodzi w nas wewnętrzny pokój i otwiera nas na kolejne przyjścia Boga i Jego łaski'".

Wnikając w treść rozważań Księdza Profesora opartych na Objawieniu, Magisterium Kościoła i wypowiedziach ludzi świętych, potwierdzamy, że eucharystyczna obecność Chrystusa nie jest zwyczajnym wspomnieniem, ale „uobecnieniem” żywej, realnej obecności Pana wśród nas.

Pochylając się z wiarą nad kolejną książką ks. Profesora Tadeusza Dajczera noszącą tytuł "Mocą wiary. Rozważania o Eucharystii", stawiamy sobie bardzo zasadnicze pytanie: Czym jest Eucharystia? Napisano bowiem o niej niezliczoną ilość prac i rozpraw. I mimo największych wysiłków nie sposób oddać niezwykłości i religijnego bogactwa Eucharystii. Jest to bowiem dla człowieka wierzącego misterium wiecznie żywe i bezcenne. Trzeba nam zatem koniecznie troszczyć się o prawdziwą i pełną teologię Eucharystii, i "życie mocą wiary". Ta troska będzie nas chronić przed zejściem w pusty werbalizm pozbawiony sacrum i dowolność sprawowanego kultu.

„Przymnóż nam wiary”, to trzecia książka księdza profesora Tadeusza Dajczera, z tryptyku poświęconego Najświętszej Eucharystii, ale po jej lekturze nabiera się przekonania, że Autor mógłby tych książek napisać więcej. On właściwie mógłby je pisać nieustannie, jako, że nieustannie żyje Eucharystią, jest Nią zafascynowany, wprost zakochany i nie może nie mówić o tej wielkiej Miłości, skoro odkrył, że Bóg zakochał się w człowieku i to aż do całkowitego oddania się w Najświętszej Eucharystii, będącej żywą Tajemicą Zmartwychwstałego Chrystusa. A jednak w relacji do tej Tajeninicy najodpowiedniejszą reakcjąwydaje się prośba: „Przymnóż nam wiary!”. I Autor, na wzór Pana, uczy wiary, każe o nią zabiegać jak o skarb najcenniejszy, bo wiara człowieka dojrzałego, to widzieć działanie Boga wszędzie, przeżywać Jego obecność jako bardziej realną niż rzeczywistość, w której się poruszamy. Do takiej wiary trzeba dorastać, uczyć się jej tak, jak uczyli się apostołowie.

Książka jest wyjątkowym komentarzem do Encykliki Benedykta XVI: Deus Caritas est. […] Nie unika trudnych pytań, ale szukając odpowiedzi pozostaje hymnem na cześć niestrudzonej miłości Boga bliskiego człowiekowi. Autor przeżywa ją jako zdumiewającą bliskość Boga Miłości w Najświętszej Eucharystii. […] Dziękujemy za jego serdeczny optymizm, za wiarę w człowieka, że każdy z nas może być lepszy, ba, może być święty, wystarczy odkryć Miłość

Lektura "Tajemnicy wiary" otwiera głębsze przesłanie kontaktu z Bogiem żywym. By odkryć niezwykłość tej książki nie wystarczy ją tylko przeczytać - trzeba nią się modlić. Jej wewnętrzne bogactwo zdumiewa. Dla dzisiejszego, zagubionego w doczesności człowieka może się ona stać niezwykłym skarbem duchowym. Może być wstrząsem dla tych, którym kontakt z Najświętszym z sakramentów być może już dawno poprzez rutynę spowszedniał.