Franciszka jest powieścią dla młodzieży. Główna bohaterka, trzynastoletnia dziewczynka nie znosi książek o magii. Wkrótce jednak odkrywa, że magia istnieje, ale gdzie indziej, w przyjaźni, w pierwszej miłości, a przede wszystkim w odkrytej przez nią pasji jaką jest poezja. Franciszka pisze pierwszy wiersz i stwierdza, że jedyni poeci, jakich zna „ze szkoły”, to mężczyźni: Kochanowski, Szekspir. Zastanawia się wobec tego „kim jest?” i „czy istnieją poetki?”.

Wzruszająca i doskonale napisana historia kilku pokoleń niezwykłych kobiet.W Czerwonych Bagnach od zawsze mieszkały kobiety. Mężczyźni pojawiali się tu na krótko i zaraz odchodzili. Na zawsze. Klątwa czy przypadek? Julianna, Amelia, Rozalia, Anastazja – kolejne pokolenia nauczyły się walczyć samotnie z przeciwnościami losu, który nie szczędził im tragicznych doświadczeń. To miejsce było ich azylem, dawało siłę i poczucie bezpieczeństwa.Minęło sto lat. Do Czerwonych Bagien przyjeżdża Kornelia, najmłodsza z rodu samotnic, by dojść do siebie po niedawnych ciężkich przejściach. Ona też urodziła córeczkę i także wychowuje ją sama. Zbliża się dzień setnych urodzin prababki Rozy. Dla Kornelii będzie to nowy początek…

Najnowszy trend: Domestic noir – takie powieści o ukrywanych tragediach rodzinnych najchętniej czyta się teraz na świecie. Czy trzeba tragedii, żeby prawda ocaliła rodzinę i pomogła wybaczyć? Szpital. Dwunastoletni Milo leży w śpiączce. Został potrącony przez samochód, gdy pędził na rowerze wiejską drogą. Rodzice Milo, jego babka Jeanne i ciotka Marguerite czekają na wyrok losu. Rozpacz każe szukać winnego, a złe emocje wskazują Marguerite, która jechała z chłopcem, a nie kierowcę samochodu... Dlaczego? Lęk o życie Milo przykrywa fala wzajemnych wyrzutów i oskarżeń. Krzywd, które wydawały się dawno zapomniane. Bo w tej rodzinie nikt nie jest bez skazy.Wychodzą na jaw kłamstwa i podłości. Pozorne przebaczenia, dzięki którym rodzina się nie rozpadła. A teraz właśnie się rozpada… Ale przecież jest jeszcze Milo. Oni wszyscy, choć tak wiele mają do siebie żalu, kochają go. Czy to starczy, by odnaleźli w sobie siłę i pokorę przyznania się do winy, a potem przebaczenia? Zawsze pozostaje nadzieja…„Jak daleko można posunąć się z miłości do rodziny? A z nienawiści? Czy można wybaczyć – także sobie – to, co niewybaczalne?”

Pięćdziesiąt wskazówek. Pięćdziesiąt lekcji, w których autorka przeplata własne przeżycia z doświadczeniami ludzi spotkanych na swojej krętej drodze; przywołuje ważne dla siebie postaci, znaczące książki i filmy, inspirujące modlitwy i wypisy z lektur; przypomina o sile psalmówi prostych sentencji. Felietony Reginy Brett docenili i pokochali czytelnicy na całym świecie. Przyklejano je na lodówkach, rozsyłano w e-mailach do bliskich. Tematy lekcji, których udzieliło autorce życie, cytowano na tysiącach blogów i przedrukowywano w gazetach. Książka, którą trzymasz w ręce, stanie się bliska każdemu, kto kiedykolwiek znalazł się na życiowym zakręcie oraz wszystkim szukającym inspiracji. Niech każda z pięćdziesięciu lekcji będzie manifestem – jak bohaterka jednego z esejów, pewna sportowa czapka z prostym hasłem: „Życie jest dobre”. Bo takie jest.

To bardzo poruszająca opowieść o sile prawdziwej miłości, która mimo trudności potrafi przetrwać wszystko. Nie zabrakło również rozterek głównej bohaterki i jej wyborów pomiędzy lojalnością i przyjaźnią a miłością. Podobnie jak w sporcie, Shea pragnie grać „fair” na wszystkich frontach swego życia. Akcja powieści krąży wokół ukochanego sportu chyba każdego mężczyzny - piłki nożnej, a dokładniej amerykańskiego footballu.W życiu Shei wszystko jest pokręcone. Zamiast chodzić z matką na proszone obiadki, woli oglądać mecze. Zamiast cieszyć się, że ma chłopaka, który jest obiektem powszechnych westchnień, zastanawia się, czy to na pewno ten jeden jedyny. A jeśli nie on, to kto? I dlaczego nowe uczucie jest takie trudne? Czasem miłość rodzi się tam, gdzie nikt się jej nie spodziewa.

Maria Nurowska powraca z nową powieścią o niezwykłej kobiecie, wspaniałej artystce; jedni ją uwielbiają, inni się jej boją, jeszcze inni nazywają wariatką z Komańczy… Marta Kohn, znana malarka, wyjeżdża na krótki urlop w Bieszczady, chce odpocząć od warszawskiego życia, które w niezwykłej ciszy i wolno płynącym czasie coraz bardziej się od niej oddala. Z każdym dniem upewnia się, że chce tu pozostać.Ta decyzja zmieni jej życie, ale nie tak, jak tego oczekiwała. Do Komańczy przyjeżdża bowiem trójka francuskich architektów, którzy mają zrekonstruować spaloną osiemnastowieczną cerkiew. Po burzliwych początkach znajomości Marta zostaje żoną jednego z nich – i oboje wyjeżdżają do Lwowa, gdzie Jean-Paul będzie nadzorował prace nad renowacją siedemnastowiecznego kościoła. Życie we Lwowie jest względnie normalne, ale o kilkaset kilometrów dalej toczy się okrutna wojna, w którą Marta zostaje zamieszana. Przez pół roku będzie więziona w piwnicach merostwa w Ługańsku, a to wystarczająco dużo czasu, aby przemyśleć swoje życie, pełne wzlotów i upadków, cierpienia i miłości.

Stella to nie jest moje prawdziwe imię.Thunder Basin w Nebrasce nie jest moim prawdziwym domem. Po tym jak byłam świadkiem groźnego przestępstwa, zostałam objęta programem ochrony świadków i wysłana do spokojnego miasteczka na końcu świata. Moje życie rozpadło się na milion kawałków. Nie potrafię się tu odnaleźć. Miałam rozpocząć ostatni rok liceum. Miałam być z chłopakiem, którego kocham, ale zostaliśmy rozdzieleni. Teraz w moim życiu pojawił się ktoś inny – czy mogę mu zaufać? Coraz trudniej jest mi ukrywać uczucia. Coraz trudniej jest też kłamać… Im bardziej czuję się bezpieczna, tym większe grozi mi niebezpieczeństwo.

„Slow life" to inspiracja dla codzienności. W natłoku zadań można odnaleźć zbyt wiele problemów. Umiejętność odpowiedzi na pytania stawiane przez Joannę Glogazę pozwoli na uporanie się z trudnościami. Podążanie w określonym kierunku, skupianie się na najważniejszych zadaniach, życie z pasją - autorka stawia ponad codzienność. Wie, że takie życie ma sens i do zmiany trybu życia nawołuje swoich czytelników. Książka bogata w konkretne wskazówki i porady, aby łatwiej ruszyć z miejsca. Miejsce na notatki skłania do myślenia i zachęca do analizy swoich nawyków. Pozytywny duch książki, jaki towarzyszy czytelnikowi ułatwia przyswajanie treści i adaptację do zmian. Duża ilość przykładów, jak poradzić sobie z wprowadzeniem nowego nawyku, jest większą zachętą. Autorka porusza istotne aspekty życia i ukierunkowuje czytelnika. Dodatkową wartość stanowią wywiady m. in. z Olą Budzyńską - Panią Swojego Czasu. Co więcej książka daje wskazówki nie tylko jak znaleźć w swoim życiu czas na więcej istotnych rzeczy, ale też jak się zatrzymać i cieszyć chwilą. Połączenie wyborów życiowych i przekonań, niekiedy błędnych, które nam towarzyszą daję niepowtarzalną mieszankę. Dobry motywator do działania.

Waris Dirie w wieku 5 lat została poddana rytualnemu obrzezaniu. W wieku 13 uciekła z domu, gdyż miała zostać wydana za mąż za 61-letniego mężczyznę. W wieku 20 lat została modelką, a następnie ambasadorką ONZ walczącą przeciwko okaleczaniu kobiecych narządów płciowych. W tej książce opowiada o swojej nowej, białej ojczyźnie i tęsknocie za Czarnym Lądem. Krytycznie przygląda się sytuacji panującej w Afryce. Nie szczędzi ostrych słów na temat bogactwa klasy panującej i nędzy zwykłych ludzi, wszechpanującej korupcji i bezsensu tzw. pomocy z Zachodu. Znajdziemy tu także wiele opisów z prywatnego życia autorki, dotyczących jej mieszkania w Polsce, narodzin syna Leona czy też premiery filmu "Kwiat pustyni" podczas festiwalu w Wenecji.

Wdech. Wydech. Tylko spokojnie. Grace z trudem oddychała i ledwie mogła uwierzyć, że już drugi raz w życiu znalazła się na miejscu zbrodni. Gdyby pracowała w policji, byłoby to zrozumiałe. Ale ona pracuje (a raczej pracowała, bo to właśnie zwłoki pracodawcy znalazła w jego mieszkaniu) dla Spragua W, mistrza afirmacji. Jej niepokój wzbudził jeden szczegół, który zauważyła przy zwłokach – butelkę wódki pewnej marki, dokładnie taką, jakiej sama kiedyś użyła do obrony własnej. To nie może być przypadek! Roztrzęsiona Grace wróciła do rodzinnego miasteczka, próbując normalnie żyć, dała się namówić przyjaciółce na randkę w ciemno. Choć sama randka była niewypałem, nie mogła przestać myśleć o nowopoznanym mężczyźnie. Ale czy miała prawo poddać się zauroczeniu, gdy ktoś najwyraźniej próbował ją zastraszyć? JAYNE ANN KRENTZ to autorka międzynarodowych bestsellerów wydanych w 35 milionach egzemplarzy i tłumaczonych na 28 języków. Tworzy pełne napięcia emocjonujące i zmysłowe powieści obyczajowe. Pod pseudonimem AMANDA QUICK pisze romanse historyczne z czasów regencji i epoki wiktoriańskiej.